Motyw wadzenia się z Bogiem . Omów temat na wybranych przykładach z różnych epok.

Bóg jest istotą, czy jak twierdzą inni, zbiorem zasad moralnych, prawd dotyczących ludzkiego życia, wobec których należy przyjąć jakieś stanowisko. Wydaje się , iż nie można być obojętnym wobec najistotniejszych, najsilniej dotyczących życia wartości. Wiara czy też jej brak powinny pociągać za sobą przyjęcie pewnego świata wartości etyczno-moralnych, których realizacja jest jej dowodem. Nie może być wiary bez uczynków, to przecież jedno z podstawowych przesłań Nowego Testamentu.
Jednakże obserwując relacje pomiędzy Bogiem i człowiekiem na przestrzeni dziejów, można odnieść wrażenie, iż mają one charakter antagonistyczny, z jednej strony mamy postacie pobożne powierzające z wiarą, Bogu całe swe życie, Przestrzegające ustalonych przez niego praw. Z drugiej zaś całe multum postaci buntujących się przeciwko Niemu i jego zasadom.
Konflikt ze stwórcą w literaturze jest tematem bardzo rozległym i znajduje odzwierciedlenie w każdej niemal epoce począwszy od starożytności, na współczesności kończąc. Człowiek buntuje się przeciwko Bogu w chwilach samotności, opuszczenia, po stracie bliskiej osoby czy też wówczas gdy chce dorównać stwórcy. Z wymienionymi wyżej konfliktami mamy do czynienia w następujących utworach:
Księga Rodzaјu , Księga Wyjścia [w] Pismo Święte Starego Testamentu
Homer, Odyseja
A. Mickiewicz, Dziady
Јan Kasprowicz, Dies Irae
Ј. W. Goethe, Faust,
Јan Kochanowski, Treny