Władza oraz jej wpływ na osobowość i czyny człowieka. Omów zagadnienie, odwołując się do dowolnie wybranych przykładów

Władza jest zjawiskiem ekscytującym, a zarazem dzielącym ludzi od najdawniejszych czasów. Odwiecznym pragnieniem wielu jednostek było znaleźć się właśnie w grupie tych, którzy patrzyli na innych z góry i mogli wydawać im rozkazy. Jaka tajemnicza siła powoduje, iż człowiek stara się znaleźć na piedestale? Może pragnienie wyróżnienia się w szarym tłumie? A może potrzeba życia w bogactwie albo dowartościowania się, czy też po prostu chęć realnego panowania nad innymi?
Z pewnością ma na to wpływ wiele czynników. Warto jednak zauważyć, że władza wiąże się nie tylko z przywilejami, poważaniem i zaszczytami. Wbrew pozorom nie jest łatwo sprawować władzę – przysparza ona rządzącym wielu problemów, o czym można przekonać się zarówno obserwując rzeczywistość, jak i wczytując się w dzieła literackie, dotyczące tej tematyki. W każdej epoce pojawia się panujący, którego pochłania żądza władzy. Jest to wiecznie żywy problem. Sprawowanie władzy potrafi zniszczyć człowieka, zamienić go w oprawcę, o ile służy to utrwaleniu jego pozycji. Władza ma moc zdolną do całkowitego przewartościowania pojęć moralnych i etycznych, a nawet potrafi je zupełnie zagłuszyć. Literatura obrazuje ten temat niezwykle dogłębnie. Każda epoka przedstawia nam władców na swój własny specyficzny sposób, co w sumie daje całe spectrum postaw jakimi kierują się jednostki posiadające władzę. Poniżej podane zostały utwory, które dają obiektywny obraz motywu władzy w różnych epokach literackich.

Starożytność:
Sofokles, Król Edyp
Platon, Państwo
Średniowiecze:
Galla Anonim, Kroniki
Renesans:
Jan Kochanowski, Odprawa posłów greckich
Szekspir, Makbet
Romantyzm:
A. Mickiewicz, Dziady cz. III
J. Słowacki, Kordian
Pozytywizm:
Bolesław Prus, Faraon
Henryk Sienkiewicz, Quo vadis
Współczesność:
George Orwell, Rok 1984
Ryszard Kapuściński, Cesarz