Motyw władzy w literaturze

Władza to marzenie i jednocześnie żądza niejednego człowieka, więc jest to bardzo często występujący temat, który podchwycili twórcy literatury i sztuki. Autorzy zajęli się władzą jako opisem ustrojów i procesów zmian we władzy, ale też poświęcili swoje dzieła dla poszczególnych władców lub mężów stanu, despotów uciskających ludzi. W historycznym ujęciu zawsze ciekawe było to, jak ktoś doszedł do wysokiego stanowiska oraz jak je utrzymał. Pokusa, by zdobyć władzę za wszelką cenę nierzadko prowadziły do brutalnych walk z rywalami w kwestii politycznej lub do zmagań w kierowaniu ludźmi. Szeroko rozumiane zagadnienie dotyczy też stosunków pomiędzy władzą a społeczeństwem, dla przykłady mogą być to kwestie wyobcowania ludzi sprawujących władzę ze społeczeństwa, dumy rządzących, zbrodni jakich się dopuszcza władza w systemach totalitarnych. W tym samym czasie pokolenia twórców dzieł literackich przedstawiały własne wizje idealnego państwa, metod rządzenia, zostały spisane wzory władcy godne podziwu i naśladowania. Podejście artysty do pozycji władcy to przypadek równie ciekawy. Jedni przybierali postawę podporządkowanego obywatela, wychwalali rządzących, dzięki czemu państwo utrzymywało ich. Inna grupa ludzi, która przedstawiała się przeważnie jako opozycja, krytykowała wszystkie metody rządzenia i samych ludzi u władzy. Najczęściej motyw władzy pojawiał się w sztuce pod postacią portretów królów oraz przedstawione zostały sceny z wydarzeń historycznych z udziałem władców.